Dissabte
nit. Me'n vaig de sopar amb els col·legues. A una pizzeria. Demanem. Cassalla
per a tots. I bevem. I fem que el cuiner ens faça pizzes i pasta variada. Per a
tots. Junts. Com a bons amics. L'amistat que perdura, en diuen, fins que
s'acaba l'amargura. Birra. Vi per a alguns. Cafè amb copa d'algun licor estrany.
Edat? 17 anys. Alguns ja compleixen l'edat per votar. Votar. Com si els
preocupara.
Segon pas. Pub. Més birra i alguns
cubates. Més cassalla. Colpets i rialles. Motos. Xiques. Lliguem. O no lliguem?
No ho sabem. Com a mínim, ho intentem. Jordi, em dic Jordi. I visc al poble de
Pascús. I vaig mig emboirat ja. Mons pares no estan a casa així que hui ho faig
tot pols. És el meu dia, un dia especial. Que quin dia és? El dia en què mons
pares estan de viatge i puc fer el que em vinga en gana. Hui la probe. Hui la
taste. Hui és la meua. De hui no passa.
Toca anar a la discoteca ja. Però alguns
s'aferren a la idea d'anar de putes abans. Anem-hi, què puc perdre? Entrem. És
un merder. El sòl està brut i les begudes són caríssimes. Com si m'importara.
Hui toca. És un dia especial. La primera vegada que vaig de putes. Hi ha una
dominicana que em posa ben calent. Unes mamelles com dos móns i un cul com tres
de gran. Té uns llavis espectaculars. Deu fer unes mamades que flipes. Vaig i
li parle. Em demana 50 euros per un complet. Hui és el meu dia. És només un
dia. Hui ho done tot. Hui ho pague tot.
M'agafa la mà i entrem a una habitació
amb poca llum. Em pregunta si he follat alguna vegada. Li dic que sí, encara
que és mentida. Em treu la roba. Es treu la roba. Comença a tocar-me.
M'empalme. Se'm posa ben dura. Em posa un condó i... Em corro. Catàstrofe. No
sé què collons fer. Ella m'acarícia. Em diu que estiga tranquil. Que és normal,
diu. Ens fumem un cigarret. Em torna a posar la mà allà baix. Se'm posa com una
pedra una altra vegada. Em posa un altre condó. Comença a besar-me al coll i va
baixant fins la polla. Em fa la millor mamada de la meua vida. La meua primera
mamada. Em corro una altra vegada. Ens fumem un altre cigar. Passen 5 minuts i
una altra vegada el mateix ritual. Aquesta vegada la clave, em dic. Ho
consegueixc. Quin plaer. Està suau, no toque parets. Em corro. Em diu que ja
s'ha acabat el temps. I em fa baixar al bar.
Els meus amics, igual de contents que
jo. Bufats. Anem tots perduts. Agafem les motos. Marxem. Toca discoteca. Hui
plante la bandera. Hui és hui, no demà. Em toca disfrutar per una vegada.
Apleguem. Hi ha xiques molt guapes. Li pregunte a una si vol una birra. Afirma.
Demanem a la barra. Em diu d'anar fóra. Hui és el meu dia. Hui ho destrosse
tot. A ella, si fa falta, també. Està ben bona. M'oferiex d'anar a fer una volta.
Accepte. Em porta a un carrer estret. Hui triomfe. Em baixa els texans. I de
sobte m'agafen dos xics per darrere. Ella ni s'immuta. Em demanen tots els
diners que tinga. Em negue. Cop de puny. Els els done. L'has probada, alguna
vegada? El què, pregunte. La coca, amic, la coca, em responen. No, mai, però
hui és el meu dia, dic. I tant que és el teu dia, exclamen.
Em forcen a entrar a un cotxe. Estic
nerviós. No sé si vull. Vull. És el meu dia i hui... Hui, toca. Hui, la prove.
Hui, la taste. Em pinten una ralla d'un pam de llargària. Ni ho pense, directa
als orificis nassals. Baixa ben amarga. Em diuen que sóc un afortunat per
haver-me topat amb ells, però que ho he pagat bé amb els diners que tenia. Em
deixen sòl i torne al club. Veig als meus amics, gens preocupats. Em diuen que
han aconseguit bon material, que anem al parc, que dins la disco ens cridaran
l'atenció i ens faran fóra. Apleguem a un banc. N'esnifem una cadascú. Vaig
molt col·locat. Decidim fer un cigarret. Agafem les motos. Miquel i jo anem
junts.
Sentim un colp fort. No veig res. Està
tot molt blanc. No sent res. Ni d'oïda ni de sentits vitals. On estic? Bip!
Això què és? Sóna a hospital. Veig una infermera. Li pregunte. Pareix que no
m'ha sentit. Estic a un hospital i no em puc moure. Ve un doctor. Mons pares
estan ací. Semblen preocupats. El doctor no fa bona cara. Ma mare plora. Mon
pare intenta digerir el que li hàgen dit. No em puc moure. Ho intente. No puc
parlar. Ho intente. Venen. Me miren. M'observen. Em parlen. No sent res.
Intente parlar. Neguen amb el cap entre llàgrimes. No sóc jo. No sé qui sóc.
M'escriuen. Això ho puc llegir. Puc llegir. Males notícies.
Vaig ser jo qui conduïa la moto. Segons
Miquel, l'únic que no beu ni consumeix drogues, em vaig posar tan violent al
demanar-li la moto que me la va haver de deixar. Note la gola amarga. Deu ser
la coca. Vam pujar els dos i anava tant ràpid que ens vam empotrar contra un
cotxe. Ell em deia que parara. Jo li deia que em deixara estar, acompanyat d'un
mot: subnormal. Miquel, el meu millor amic, un subnormal. No m'ho crec. No vull
creure'm esta història. Miquel viu, però està en coma induït. Al fer-me coca no
era conscient del que feia. L'accident el vaig provocar jo. Va ser culpa meua.
Un tros de ferro m'ha traspassat el crani i ha aplegat al cervell. Ha afectat
la meua conducta a la parla i al moviment del cos. No estic vegetal. Però ni
puc parlar, ni em puc moure.
Desperte d'un llarg somni. Estic a casa.
Mons pares estan al meu costat. La televisió està encesa. Intente preguntar,
però no puc parlar. Intente moure'm, però no puc. Assumeixc que la meua vida
està destrossada per sempre. Un anunci. "No deixes que la coca destrosse
la teua vida". Mon pare plora i pronuncia amb molta resignació: puta.
BITCH
Saturday night. I´m going to have dinner with my
friends. To a pizza resto. We order. Cassalla for everyone. And we drink. And
we make the chef cook our pizzas and pastas. For everyone. Together. Like good
friends. The friendship that lasts, they say, until the sadness finishes. Beer.
Wine for someone. Coffee with a strange liquor on it. Age? 17. Some of us
already have the permitted age to vote. To vote. Like they care.
Second step. Pub. More beer and some cocktails. More
cassalla. Shots and laughs. Motorbikes. Girls. We flirt. Or don't we? We don't
know. At least we try. Jordi, my name is Jordi. And I live in the town of
Pascús. And I'm half drunk. My parents are not at home so today I destroy
everything. It's my day, a special day. What day is it? The day when my parents
are on holidays and I can do whatever I want. Today I taste it. Today is my
day.
Time to go clubbing. But someone prefer to go to a
girl club first. We go, what can I miss? We get inside. It's a shitty place.
The floor is sticky and the drinks are expensive. Like I care. Today is the
day. It's a special day. First time I go to a girl club. There's a Dominican
girl who puts me really on. A perfect pair of tits and a huge booty. She has
spectacular lips. She must give such great blow jobs. I talk to her. She asks
me 50 Euros suck and fuck. Today is my day. It's just one day. Today I give
everything. Today I pay everything.
She grabs my hand and we enter a room with not too
much light. She asks me if I already fucked with someone. I tell her that I
did, although I'm lying. She quits my clothes. She undresses herself. She
starts touching me. My cock is hard. She puts me a condom and... I come.
Disaster. I don't know what the hell I should do. She treats me nice. She tells
me to be tranquil. It´s normal, she says. We smoke a cigar. She grabs my dick
again. It becomes tough immediately. She wears me a condom again. She starts
kissing my neck and she goes down till my cock. She makes me the best blow job
I received ever. My first blow job. I cum again. We smoke anther cigar. After 5
minutes, the same ritual. This time I do it, I tell myself. I achieve it. What
a pleasure. It´s soft, I do not touch walls. I cum. She tells me that the time
is over. And she makes me go downstairs.
My friends are as happy as me. Drunk. We are very
drunk. We take the motorbikes and we leave. Turn to discotheque. I stick the
flag today. Today is today, not tomorrow. It´s time to enjoy for once. We
arrive. There are very pretty girls. I ask one if she wants a beer. She accepts.
We order at the bar. She tells me to go outside. Today is my day. Today I
destroy everything. Her, too. She´s hot. She offers me to go for a walk. I
accept. We get into a narrow street. Today I triumph. She puts down my jeans.
Suddenly, two boys grab me from behind. She doesn´t move at all. They ask me
for all the money I have. I deny them. They punch me. I give them the money.
Have you ever tasted it? What, I ask. Coca, my friend, cocaine, they answer.
No, never, but today is my day, I say. Of course it is, they reply.
They force me to get into a car. I'm nervous. I don't
know if I want. I want. It's my day and today... today is the day. Today I
taste it. They draw me a line. I don't even doubt about it, directly to my left
nostril. It falls very bitter. They tell me that I've been lucky because they
found me, but that I paid them well with my money. They leave me alone and I
come back to the club. I see my friends, not worried at all. They told me they
achieved good material. We go to the park. We arrive at one bench. We sniff one
line each. We are very high. We smoke a cigar. We take the motorbikes. Miquel
and I go together.
We hear a strong crash. I don't see anything.
Everything is really white. I don't feel anything. Where am I? Bip! What is that?
It sounds like a hospital. I see a nurse. I ask her. It seems like she didn't
hear me. I'm in a hospital and I cannot move. A doctor comes. My parents are
here. They seem worried. The doctor has no good face. My mother cries. My
father tries to digest whatever they told him. I cannot move. I try. They come.
They stare at me. They observe me. They speak to me. I don't feel anything.
They deny with their heads with their eyes full of tears. I'm not myself. I
don't know who I am. They write to me. That I can read it. I can read. Bad
news.
It was me the one driving. According to Miquel, the
only one who doesn't drink nor take drugs, I was so violent asking him the
motorbike that he had to let me drive it. My throat is bitter. It must be the
cocaine. I was driving so fast that we crashed against a car. He asked me to
stop. I was answering him to let me do whatever I wanted, jerk. Miquel, my best
friend, a jerk. I don't believe it. I don't want to believe this story. Miquel
is alive but in an induced coma. I provoked the accident. It was my fault. A
piece of steel passed through my cranium and it affected my speaking and my
movement skills. I'm not a vegetal. But I cannot talk, neither move.
I wake up from a long dream. I'm at home. My parents
are at my side. The TV is on. I try to ask but I cannot talk. I try to move but
I cannot. I assume my life is destroyed forever. An add. "Don't let
cocaine destroy your life". My father cries and pronounces with lots of
resignation: bitch.
PUTA
Sábado noche. Me voy a cenar con los colegas. A una
pizzería. Pedimos. Cazalla para todos. Y bebemos. Y hacemos que el cocinero nos
cocine unas pizzas y pastas variadas. Para todos. Juntos. Como buenos amigos.
La amistad que perdura, dicen, hasta que termina la amargura. Birra. Vino para
algunos. Café con copa de algún licor extraño. ¿Edad? 17 años. Algunos ya
tienen la edad para votar. Votar. Como si les preocupara.
Segundo paso. Pub. Más birra y algunos cubatas. Más
cazalla. Chupitos y risas. Motos. Chicas. Ligamos. ¿O no ligamos? No lo
sabemos. Como mínimo, lo intentamos. Jordi, me llamo Jordi. Y vivo en el pueblo
de Pascús. Y voy medio borracho ya. Mis padres no están en casa así que hoy lo
destrozo todo. Es mi día, un día especial. ¿Que qué día es? El día en el que
mis padres están de viaje y puedo hacer lo que me dé la gana. Hoy la pruebo.
Hoy es mi día. De hoy no pasa.
Es hora de ir a la
discoteca. Pero algunos se aferran a la idea de ir de putas antes. Vamos, ¿qué
puedo perder? Entramos. Es una porquera. El suelo está sucio y las bebidas son
carísimas. Como si me importase. Hoy toca. Es un día especial. La primera vez
que voy de putas. Hay una dominicana que me pone bien cachondo. Unas tetas como
dos mundos y un culo como tres de grande. Tiene unos labios espectaculares.
Debe hacer unas mamadas que flipas. Voy y le hablo. Me pide 50 euros por un
completo. Hoy es mi día. Es solo un día. Hoy lo doy todo. Hoy lo pago todo.
Me coge la mano y
entramos en una habitación con poca luz. Me pregunta si he follado alguna vez.
Le digo que sí, aunque es mentira. Me quita la ropa. Se quita la ropa. Empieza
a tocarme. Me empalmo. Se me pone bien dura. Me pone un condón y... Me corro.
Catástrofe. No sé qué cojones hacer. Ella me acaricia. Me dice que esté
tranquilo. Que es normal, dice. Nos fumamos un cigarro. Vuelve a ponerme la
mano allí abajo. Se me pone como una piedra otra vez. Me pone otro condón.
Empieza a besarme el cuello y va bajando hacia la polla. Me hace la mejor
mamada de mi vida. Mi primera mamada. Me corro otra vez. Nos fumamos otro
cigarro. Pasan 5 minutos y otra vez el mismo ritual. Esta vez la meto, me digo.
Lo consigo. Qué placer. Está suave, no toco paredes. Me corro. Me dice que ya
se ha terminado el tiempo. Y me hace bajar al bar.
Mis amigos, igual
de contentos que yo. Borrachos. Vamos bastante perdidos. Cogemos las motos. Nos
marchamos. Toca discoteca. Hoy planto la bandera. Hoy es hoy, no mañana. Me
toca disfrutar por una vez. Llegamos. Hay chicas muy guapas. Le pregunto a una
si quiere una birra. Afirma. Pedimos en la barra. Me dice de ir fuera. Hoy es
mi día. Hoy lo destrozo todo. A ella, si hace falta, también. Está bien buena.
Me ofrece ir a dar un paseo. Acepto. Me lleva a una calle estrecha. Hoy
triunfo. Me baja los vaqueros. Y de repente me cogen dos chicos por detrás.
Ella ni se inmuta. Me piden todo el dinero que tenga. Me niego. Puñetazo. Se lo
doy. ¿La has probado alguna vez? El qué, pregunto. La coca, amigo, la coca, me
responden. No, nunca, pero hoy es mi día, digo. Y tanto que es tu día,
exclaman.
Me fuerzan a entrar
en un coche. Estoy nervioso. No sé si quiero. Quiero. Es mi día y hoy... Hoy
toca. Hoy la pruebo. Me pintan una raya de un palmo de longitud. Ni lo pienso,
directa a las cavidades nasales. Baja bastante amarga. Me dicen que soy un
afortunado por haberme topado con ellos, pero que se lo he pagado bien con el
dinero que tenía. Me dejan solo y vuelvo al club. Veo a mis amigos, nada preocupados.
Me dicen que han conseguido buen material, que vamos al parque, que dentro de
la disco nos llamarán la atención y nos echarán. Llegamos a un banco. Esnifamos
una cada uno. Voy muy colocado. Decidimos fumarnos un cigarrillo. Cogemos las
motos. Miquel y yo vamos juntos.
Sentimos un golpe fuerte.
No veo nada. Está todo muy blanco. No siento nada. Ni de oído ni de sentidos
vitales. ¿Dónde estoy? ¡Bip! ¿Eso qué es? Suena a hospital. Veo una enfermera.
Le pregunto. Parece que no me ha escuchado. Estoy en un hospital y no me puedo
mover. Viene un doctor. Mis padres están aquí. Parecen preocupados. El doctor
no tiene buena cara. Mi madre llora. Mi padre intenta digerir lo que le hayan
dicho. No me puedo mover. Lo intento. No puedo hablar. Lo intento. Vienen. Me
miran. Me observan. Me hablan. No siento nada. Intento hablar. Niegan con la
cabeza entre lágrimas. No soy yo. No sé quién soy. Me escriben. Eso lo puedo
leer. Puedo leer. Malas noticias.
Fui yo quien
conducía la moto. Según Miquel, el único que no bebe ni consume drogas, me puse
tan violento al pedirle la moto que me la tuvo que dejar. Noto la garganta
amarga. Debe ser la coca. Subimos los dos e iba tan rápido que nos empotramos
contra un coche. Él decía que parara. Yo le decía que me dejara estar, acompañado
de un mote: subnormal. Miquel, mi mejor amigo, un subnormal. No me lo creo. No
quiero creerme esta historia. Miquel vive, pero está en coma inducido. Al
meterme coca no era consciente de lo que hacía. El accidente lo provoqué yo.
Fue culpa mía. Un trozo de hierro me ha traspasado el cráneo y ha llegado al
cerebro. Ha afectado a mi conducta en el habla y en el movimiento del cuerpo.
No estoy vegetal. Pero no puedo hablar, ni me puedo mover.
Despierto de un
largo sueño. Estoy en casa. Mis padres están a mi lado. La televisión está
encendida. Intento preguntar, pero no puedo hablar. Intento moverme, pero no
puedo. Asumo que mi vida está destrozada para siempre. Un anuncio. "No
dejes que la coca destroce tu vida". Mi padre llora y pronuncia con mucha
resignación: puta.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada