dimarts, 29 de setembre del 2015

PUTA (Below in English / Abajo en castellano)

Dissabte nit. Me'n vaig de sopar amb els col·legues. A una pizzeria. Demanem. Cassalla per a tots. I bevem. I fem que el cuiner ens faça pizzes i pasta variada. Per a tots. Junts. Com a bons amics. L'amistat que perdura, en diuen, fins que s'acaba l'amargura. Birra. Vi per a alguns. Cafè amb copa d'algun licor estrany. Edat? 17 anys. Alguns ja compleixen l'edat per votar. Votar. Com si els preocupara.

Segon pas. Pub. Més birra i alguns cubates. Més cassalla. Colpets i rialles. Motos. Xiques. Lliguem. O no lliguem? No ho sabem. Com a mínim, ho intentem. Jordi, em dic Jordi. I visc al poble de Pascús. I vaig mig emboirat ja. Mons pares no estan a casa així que hui ho faig tot pols. És el meu dia, un dia especial. Que quin dia és? El dia en què mons pares estan de viatge i puc fer el que em vinga en gana. Hui la probe. Hui la taste. Hui és la meua. De hui no passa.

Toca anar a la discoteca ja. Però alguns s'aferren a la idea d'anar de putes abans. Anem-hi, què puc perdre? Entrem. És un merder. El sòl està brut i les begudes són caríssimes. Com si m'importara. Hui toca. És un dia especial. La primera vegada que vaig de putes. Hi ha una dominicana que em posa ben calent. Unes mamelles com dos móns i un cul com tres de gran. Té uns llavis espectaculars. Deu fer unes mamades que flipes. Vaig i li parle. Em demana 50 euros per un complet. Hui és el meu dia. És només un dia. Hui ho done tot. Hui ho pague tot.

M'agafa la mà i entrem a una habitació amb poca llum. Em pregunta si he follat alguna vegada. Li dic que sí, encara que és mentida. Em treu la roba. Es treu la roba. Comença a tocar-me. M'empalme. Se'm posa ben dura. Em posa un condó i... Em corro. Catàstrofe. No sé què collons fer. Ella m'acarícia. Em diu que estiga tranquil. Que és normal, diu. Ens fumem un cigarret. Em torna a posar la mà allà baix. Se'm posa com una pedra una altra vegada. Em posa un altre condó. Comença a besar-me al coll i va baixant fins la polla. Em fa la millor mamada de la meua vida. La meua primera mamada. Em corro una altra vegada. Ens fumem un altre cigar. Passen 5 minuts i una altra vegada el mateix ritual. Aquesta vegada la clave, em dic. Ho consegueixc. Quin plaer. Està suau, no toque parets. Em corro. Em diu que ja s'ha acabat el temps. I em fa baixar al bar.

Els meus amics, igual de contents que jo. Bufats. Anem tots perduts. Agafem les motos. Marxem. Toca discoteca. Hui plante la bandera. Hui és hui, no demà. Em toca disfrutar per una vegada. Apleguem. Hi ha xiques molt guapes. Li pregunte a una si vol una birra. Afirma. Demanem a la barra. Em diu d'anar fóra. Hui és el meu dia. Hui ho destrosse tot. A ella, si fa falta, també. Està ben bona. M'oferiex d'anar a fer una volta. Accepte. Em porta a un carrer estret. Hui triomfe. Em baixa els texans. I de sobte m'agafen dos xics per darrere. Ella ni s'immuta. Em demanen tots els diners que tinga. Em negue. Cop de puny. Els els done. L'has probada, alguna vegada? El què, pregunte. La coca, amic, la coca, em responen. No, mai, però hui és el meu dia, dic. I tant que és el teu dia, exclamen.

Em forcen a entrar a un cotxe. Estic nerviós. No sé si vull. Vull. És el meu dia i hui... Hui, toca. Hui, la prove. Hui, la taste. Em pinten una ralla d'un pam de llargària. Ni ho pense, directa als orificis nassals. Baixa ben amarga. Em diuen que sóc un afortunat per haver-me topat amb ells, però que ho he pagat bé amb els diners que tenia. Em deixen sòl i torne al club. Veig als meus amics, gens preocupats. Em diuen que han aconseguit bon material, que anem al parc, que dins la disco ens cridaran l'atenció i ens faran fóra. Apleguem a un banc. N'esnifem una cadascú. Vaig molt col·locat. Decidim fer un cigarret. Agafem les motos. Miquel i jo anem junts.

Sentim un colp fort. No veig res. Està tot molt blanc. No sent res. Ni d'oïda ni de sentits vitals. On estic? Bip! Això què és? Sóna a hospital. Veig una infermera. Li pregunte. Pareix que no m'ha sentit. Estic a un hospital i no em puc moure. Ve un doctor. Mons pares estan ací. Semblen preocupats. El doctor no fa bona cara. Ma mare plora. Mon pare intenta digerir el que li hàgen dit. No em puc moure. Ho intente. No puc parlar. Ho intente. Venen. Me miren. M'observen. Em parlen. No sent res. Intente parlar. Neguen amb el cap entre llàgrimes. No sóc jo. No sé qui sóc. M'escriuen. Això ho puc llegir. Puc llegir. Males notícies.

Vaig ser jo qui conduïa la moto. Segons Miquel, l'únic que no beu ni consumeix drogues, em vaig posar tan violent al demanar-li la moto que me la va haver de deixar. Note la gola amarga. Deu ser la coca. Vam pujar els dos i anava tant ràpid que ens vam empotrar contra un cotxe. Ell em deia que parara. Jo li deia que em deixara estar, acompanyat d'un mot: subnormal. Miquel, el meu millor amic, un subnormal. No m'ho crec. No vull creure'm esta història. Miquel viu, però està en coma induït. Al fer-me coca no era conscient del que feia. L'accident el vaig provocar jo. Va ser culpa meua. Un tros de ferro m'ha traspassat el crani i ha aplegat al cervell. Ha afectat la meua conducta a la parla i al moviment del cos. No estic vegetal. Però ni puc parlar, ni em puc moure.

Desperte d'un llarg somni. Estic a casa. Mons pares estan al meu costat. La televisió està encesa. Intente preguntar, però no puc parlar. Intente moure'm, però no puc. Assumeixc que la meua vida està destrossada per sempre. Un anunci. "No deixes que la coca destrosse la teua vida". Mon pare plora i pronuncia amb molta resignació: puta.

  


BITCH

Saturday night. I´m going to have dinner with my friends. To a pizza resto. We order. Cassalla for everyone. And we drink. And we make the chef cook our pizzas and pastas. For everyone. Together. Like good friends. The friendship that lasts, they say, until the sadness finishes. Beer. Wine for someone. Coffee with a strange liquor on it. Age? 17. Some of us already have the permitted age to vote. To vote. Like they care.

Second step. Pub. More beer and some cocktails. More cassalla. Shots and laughs. Motorbikes. Girls. We flirt. Or don't we? We don't know. At least we try. Jordi, my name is Jordi. And I live in the town of Pascús. And I'm half drunk. My parents are not at home so today I destroy everything. It's my day, a special day. What day is it? The day when my parents are on holidays and I can do whatever I want. Today I taste it. Today is my day.

Time to go clubbing. But someone prefer to go to a girl club first. We go, what can I miss? We get inside. It's a shitty place. The floor is sticky and the drinks are expensive. Like I care. Today is the day. It's a special day. First time I go to a girl club. There's a Dominican girl who puts me really on. A perfect pair of tits and a huge booty. She has spectacular lips. She must give such great blow jobs. I talk to her. She asks me 50 Euros suck and fuck. Today is my day. It's just one day. Today I give everything. Today I pay everything.

She grabs my hand and we enter a room with not too much light. She asks me if I already fucked with someone. I tell her that I did, although I'm lying. She quits my clothes. She undresses herself. She starts touching me. My cock is hard. She puts me a condom and... I come. Disaster. I don't know what the hell I should do. She treats me nice. She tells me to be tranquil. It´s normal, she says. We smoke a cigar. She grabs my dick again. It becomes tough immediately. She wears me a condom again. She starts kissing my neck and she goes down till my cock. She makes me the best blow job I received ever. My first blow job. I cum again. We smoke anther cigar. After 5 minutes, the same ritual. This time I do it, I tell myself. I achieve it. What a pleasure. It´s soft, I do not touch walls. I cum. She tells me that the time is over. And she makes me go downstairs.

My friends are as happy as me. Drunk. We are very drunk. We take the motorbikes and we leave. Turn to discotheque. I stick the flag today. Today is today, not tomorrow. It´s time to enjoy for once. We arrive. There are very pretty girls. I ask one if she wants a beer. She accepts. We order at the bar. She tells me to go outside. Today is my day. Today I destroy everything. Her, too. She´s hot. She offers me to go for a walk. I accept. We get into a narrow street. Today I triumph. She puts down my jeans. Suddenly, two boys grab me from behind. She doesn´t move at all. They ask me for all the money I have. I deny them. They punch me. I give them the money. Have you ever tasted it? What, I ask. Coca, my friend, cocaine, they answer. No, never, but today is my day, I say. Of course it is, they reply.

They force me to get into a car. I'm nervous. I don't know if I want. I want. It's my day and today... today is the day. Today I taste it. They draw me a line. I don't even doubt about it, directly to my left nostril. It falls very bitter. They tell me that I've been lucky because they found me, but that I paid them well with my money. They leave me alone and I come back to the club. I see my friends, not worried at all. They told me they achieved good material. We go to the park. We arrive at one bench. We sniff one line each. We are very high. We smoke a cigar. We take the motorbikes. Miquel and I go together.

We hear a strong crash. I don't see anything. Everything is really white. I don't feel anything. Where am I? Bip! What is that? It sounds like a hospital. I see a nurse. I ask her. It seems like she didn't hear me. I'm in a hospital and I cannot move. A doctor comes. My parents are here. They seem worried. The doctor has no good face. My mother cries. My father tries to digest whatever they told him. I cannot move. I try. They come. They stare at me. They observe me. They speak to me. I don't feel anything. They deny with their heads with their eyes full of tears. I'm not myself. I don't know who I am. They write to me. That I can read it. I can read. Bad news.

It was me the one driving. According to Miquel, the only one who doesn't drink nor take drugs, I was so violent asking him the motorbike that he had to let me drive it. My throat is bitter. It must be the cocaine. I was driving so fast that we crashed against a car. He asked me to stop. I was answering him to let me do whatever I wanted, jerk. Miquel, my best friend, a jerk. I don't believe it. I don't want to believe this story. Miquel is alive but in an induced coma. I provoked the accident. It was my fault. A piece of steel passed through my cranium and it affected my speaking and my movement skills. I'm not a vegetal. But I cannot talk, neither move.

I wake up from a long dream. I'm at home. My parents are at my side. The TV is on. I try to ask but I cannot talk. I try to move but I cannot. I assume my life is destroyed forever. An add. "Don't let cocaine destroy your life". My father cries and pronounces with lots of resignation: bitch.


  

PUTA

Sábado noche. Me voy a cenar con los colegas. A una pizzería. Pedimos. Cazalla para todos. Y bebemos. Y hacemos que el cocinero nos cocine unas pizzas y pastas variadas. Para todos. Juntos. Como buenos amigos. La amistad que perdura, dicen, hasta que termina la amargura. Birra. Vino para algunos. Café con copa de algún licor extraño. ¿Edad? 17 años. Algunos ya tienen la edad para votar. Votar. Como si les preocupara.

Segundo paso. Pub. Más birra y algunos cubatas. Más cazalla. Chupitos y risas. Motos. Chicas. Ligamos. ¿O no ligamos? No lo sabemos. Como mínimo, lo intentamos. Jordi, me llamo Jordi. Y vivo en el pueblo de Pascús. Y voy medio borracho ya. Mis padres no están en casa así que hoy lo destrozo todo. Es mi día, un día especial. ¿Que qué día es? El día en el que mis padres están de viaje y puedo hacer lo que me dé la gana. Hoy la pruebo. Hoy es mi día. De hoy no pasa.

Es hora de ir a la discoteca. Pero algunos se aferran a la idea de ir de putas antes. Vamos, ¿qué puedo perder? Entramos. Es una porquera. El suelo está sucio y las bebidas son carísimas. Como si me importase. Hoy toca. Es un día especial. La primera vez que voy de putas. Hay una dominicana que me pone bien cachondo. Unas tetas como dos mundos y un culo como tres de grande. Tiene unos labios espectaculares. Debe hacer unas mamadas que flipas. Voy y le hablo. Me pide 50 euros por un completo. Hoy es mi día. Es solo un día. Hoy lo doy todo. Hoy lo pago todo.

Me coge la mano y entramos en una habitación con poca luz. Me pregunta si he follado alguna vez. Le digo que sí, aunque es mentira. Me quita la ropa. Se quita la ropa. Empieza a tocarme. Me empalmo. Se me pone bien dura. Me pone un condón y... Me corro. Catástrofe. No sé qué cojones hacer. Ella me acaricia. Me dice que esté tranquilo. Que es normal, dice. Nos fumamos un cigarro. Vuelve a ponerme la mano allí abajo. Se me pone como una piedra otra vez. Me pone otro condón. Empieza a besarme el cuello y va bajando hacia la polla. Me hace la mejor mamada de mi vida. Mi primera mamada. Me corro otra vez. Nos fumamos otro cigarro. Pasan 5 minutos y otra vez el mismo ritual. Esta vez la meto, me digo. Lo consigo. Qué placer. Está suave, no toco paredes. Me corro. Me dice que ya se ha terminado el tiempo. Y me hace bajar al bar.

Mis amigos, igual de contentos que yo. Borrachos. Vamos bastante perdidos. Cogemos las motos. Nos marchamos. Toca discoteca. Hoy planto la bandera. Hoy es hoy, no mañana. Me toca disfrutar por una vez. Llegamos. Hay chicas muy guapas. Le pregunto a una si quiere una birra. Afirma. Pedimos en la barra. Me dice de ir fuera. Hoy es mi día. Hoy lo destrozo todo. A ella, si hace falta, también. Está bien buena. Me ofrece ir a dar un paseo. Acepto. Me lleva a una calle estrecha. Hoy triunfo. Me baja los vaqueros. Y de repente me cogen dos chicos por detrás. Ella ni se inmuta. Me piden todo el dinero que tenga. Me niego. Puñetazo. Se lo doy. ¿La has probado alguna vez? El qué, pregunto. La coca, amigo, la coca, me responden. No, nunca, pero hoy es mi día, digo. Y tanto que es tu día, exclaman.

Me fuerzan a entrar en un coche. Estoy nervioso. No sé si quiero. Quiero. Es mi día y hoy... Hoy toca. Hoy la pruebo. Me pintan una raya de un palmo de longitud. Ni lo pienso, directa a las cavidades nasales. Baja bastante amarga. Me dicen que soy un afortunado por haberme topado con ellos, pero que se lo he pagado bien con el dinero que tenía. Me dejan solo y vuelvo al club. Veo a mis amigos, nada preocupados. Me dicen que han conseguido buen material, que vamos al parque, que dentro de la disco nos llamarán la atención y nos echarán. Llegamos a un banco. Esnifamos una cada uno. Voy muy colocado. Decidimos fumarnos un cigarrillo. Cogemos las motos. Miquel y yo vamos juntos.

Sentimos un golpe fuerte. No veo nada. Está todo muy blanco. No siento nada. Ni de oído ni de sentidos vitales. ¿Dónde estoy? ¡Bip! ¿Eso qué es? Suena a hospital. Veo una enfermera. Le pregunto. Parece que no me ha escuchado. Estoy en un hospital y no me puedo mover. Viene un doctor. Mis padres están aquí. Parecen preocupados. El doctor no tiene buena cara. Mi madre llora. Mi padre intenta digerir lo que le hayan dicho. No me puedo mover. Lo intento. No puedo hablar. Lo intento. Vienen. Me miran. Me observan. Me hablan. No siento nada. Intento hablar. Niegan con la cabeza entre lágrimas. No soy yo. No sé quién soy. Me escriben. Eso lo puedo leer. Puedo leer. Malas noticias.

Fui yo quien conducía la moto. Según Miquel, el único que no bebe ni consume drogas, me puse tan violento al pedirle la moto que me la tuvo que dejar. Noto la garganta amarga. Debe ser la coca. Subimos los dos e iba tan rápido que nos empotramos contra un coche. Él decía que parara. Yo le decía que me dejara estar, acompañado de un mote: subnormal. Miquel, mi mejor amigo, un subnormal. No me lo creo. No quiero creerme esta historia. Miquel vive, pero está en coma inducido. Al meterme coca no era consciente de lo que hacía. El accidente lo provoqué yo. Fue culpa mía. Un trozo de hierro me ha traspasado el cráneo y ha llegado al cerebro. Ha afectado a mi conducta en el habla y en el movimiento del cuerpo. No estoy vegetal. Pero no puedo hablar, ni me puedo mover.


Despierto de un largo sueño. Estoy en casa. Mis padres están a mi lado. La televisión está encendida. Intento preguntar, pero no puedo hablar. Intento moverme, pero no puedo. Asumo que mi vida está destrozada para siempre. Un anuncio. "No dejes que la coca destroce tu vida". Mi padre llora y pronuncia con mucha resignación: puta.